Οριακή αναταραχή πραγματικότητας,
βαρύς αέρας, επιχρυσωμένος.
Μετρώ τις άσκοπες πράξεις μου
και εκείνες μετρούν εμένα.
βαρύς αέρας, επιχρυσωμένος.
Μετρώ τις άσκοπες πράξεις μου
και εκείνες μετρούν εμένα.
Περνώ από το ένα δωμάτιο
στο άλλο, συνεχίζω να μετρώ,
θυμάμαι προτάσεις,
τις ίδιες ξανά και ξανά.
στο άλλο, συνεχίζω να μετρώ,
θυμάμαι προτάσεις,
τις ίδιες ξανά και ξανά.
Βαρύς αέρας, που κόβει,
ακονισμένος από την αμφιβολία
και η μοναξιά λέαινα,
να μου γλείφει τις πληγές.
ακονισμένος από την αμφιβολία
και η μοναξιά λέαινα,
να μου γλείφει τις πληγές.
© 2019 Α.Χ.Δ, All Rights Reserved
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου