Ευθεία

 Παρατηρώ τον ήλιο,
θαμμένο στα αχνά σύννεφα,
σαν να βρίσκομαι
στο ψηλότερο σημείο του βωμού.
Η μέρα επιταχύνει δυσαρμονικά,
οι στιγμές περνούν, άχαρα από μπροστά μας
σαν σκηνοθετικά λάθη.

Θα έρθει η νύχτα ξανά,
σαν τυπική αλλαγή βάρδιας
για να χαθεί και το φεγγάρι
και οι στιγμές πάλι θα περνούν,
απλά ωράρια σε σημειωματάρια.
Οι μέρες δεν κινούνται κυκλικά
αλλά σε μια ευθεία, βιαστικά τραβηγμένη.
 

© 2020 Α.Χ.Δ, All Rights Reserved