Άκουσα τις εμμονές,
να ουρλιάζουν σαν άρπυιες μέσα στη θύελλα,
μα δεν κοίταξα κατάματα τον ουρανό
για να μετρήσω τις πτώσεις του ήλιου.
να ουρλιάζουν σαν άρπυιες μέσα στη θύελλα,
μα δεν κοίταξα κατάματα τον ουρανό
για να μετρήσω τις πτώσεις του ήλιου.
Μέσα σε ένα κέλυφος από φως,
βρήκα μονάχα κενό
το ίδιο που βρίσκουμε
στις απότομες άκρες των εαυτών μας.
βρήκα μονάχα κενό
το ίδιο που βρίσκουμε
στις απότομες άκρες των εαυτών μας.
Οι πιο μοναχικές ημέρες,
είναι εκείνες που δε νιώθω ότι είμαι εγώ.
είναι εκείνες που δε νιώθω ότι είμαι εγώ.
© 2020 Α.Χ.Δ, All Rights Reserved
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου